เห็นทางฝั่งนิวเค้าอยากฟังเรื่องโดนหลอก เลยจะแชร์ประสบการณ์ของคนใกล้ตัว(ที่ไม่ใกล้มาก) ที่โดนหลอกมาหลายๆต่อ (ขอสงวนนามและรายละเอียดของผู้ถูกหลอกครับ) เรื่องนี้เป็นเรื่องของเพื่อนคนนึงชื่อนาย A (นามสมมติ) ที่โชคร้ายเจอคนที่หลอกลวงนี่หลอกกันแบบไม่เกรงใจ ไม่เห็นใจคนที่กำลังลำบากกันเลยทีเดียว A เดินทางมาออสเตรเลียครั้งแรกด้วยวีซ่านักเรียน โดยหวังให้ทางเอเจนท์นักเรียนที่เมืองไทยก็หาที่เรียน ที่พักให้ A ไม่ได้กะว่าจะมาเรียนเท่าไหร่ แต่เพราะกะว่าจะมีชีวิตที่ดีขึ้นเลยยอมไปกู้หนี้ยืมสินมาลงเรียนคอร์สภาษาอังกฤษ เพราะอยากจะต่อ Diploma เพื่อทำงานในออสเตรเลียจะได้มีเงินส่งกลับบ้าน นาย A (นามสมมติ)พูดภาษาอังกฤษไม่ได้เลย แต่ใจสู้ยอมทำงานอะไรก็ได้ อย่างไรก็ตาม A โชคไม่ดีนักในเรื่องของคนที่เค้าได้ไปพบเจอในออสเตรเลีย เมื่อจ่ายเงินค่าเรียนและค่าทำวีซ่าต่าง ค่าตั๋ว ค่านู่นนี่ให้ทางเอเจนท์นักเรียนดำเนินการเรียบร้อย A ก็ได้เดินทางลัดฟ้าสู่มหานครซิดนีย์ A ได้ให้ทางเจนท์จัดหาที่พักให้โดยให้ Aโอนค่าที่พักจำนวน 1 สัปดาห์มาให้เจ้าของห้องที่ซิดนีย์เป็นจำนวน 20,000 บาท! [ถึงซิดนีย์จะขึ้นชื่อว่าเป็นเมืองที่ค่าที่พักแพงแต่ว่า 20,000 บาท ต่ออาทิตย์นี่ไม่มีหรอกครับ สำหรับห้องคนเดียว ที่เด็กอยากจะเก็บตังจะไปอยู่] เมื่อมาถึงคิดคำนวณค่าใช่จ่าย ตลอดความเป็นไปได้ในการหางานแล้ว A ก็คิดว่าถ้าต้องจ่ายอีก 20000 บาทในอีกหนึ่งอาทิตย์นี่ไม่ไหวแน่ จึงหาหาทางที่จะเอาชีวิตรอด เผอิญว่า A ได้ไปเจอกับป้าคนนึง แนะนำว่า ไปทำงานฟาร์มสิหนู เงินดีมากเลยนะ โฮ้ย 20000 เรื่องเล็ก จะหาเมื่อไหร่ก็ได้เลยถ้าไปฟาร์ม A ก็เลยตัดสินใจว่าไปดีกว่าเพราะจ่ายไม่ไหวแน่นอนอาทิตย์ละ 20,000 บาทนี่ ป้าเลยจัดแจงติดต่อให้ A ว่าโอเคไปทำงานได้เลยอาทิตย์หน้า เพราะเค้าต้องการคนพอดี แล้ว A ก็ได้จ่ายค่าตั๋วเครื่องบินและค่ารถ ตลอดจนค่าอาหารระหว่างเดินทางอีกราวๆ 400 AUD ป้าบอก อ๊ะ ก่อนไปจ่ายค่านายหน้าด้วยอีก 1500 AUD ค่ะ (-*- จะโหดไปมั้ย) A ไม่รุ้จะทำยังไงจึงควักเงินก้อนสุดท้ายที่มีจ่ายไป เมื่อไปถึงฟาร์มเอได้พูดคุยและทักทายเพื่อนๆหลายๆคน พูดคุยแนะนำตัวเองกันไปก็คุยกันเรืองงาน และ A ก็พบความจริงที่โหดร้ายว่าคนอื่นเค้าไม่มีใครจ่ายค่านายหน้า 1500 AUD นั่นมาเลย A มาถึงบ้านพักในเดือน พย. และเป็นช่วงที่คอนแทรเตอร์ไม่มีงานพอดี A เลยต้องมานั่งแก่วๆอีกสองอาทิตย์ โดยไม่มีรายได้ (แต่มีรายจ่ายค่าอาหารและค่าบ้าน) หลังจากนั้นผมได้ทราบว่า A เป็นนักเรียน ไม่ได้ถือ WAH ก็เลยแนะนำว่า กลับไปเรียนดีกว่า มานี่โดดวีซ่าไม่คุ้มหรอก แต่เป็นช่วงที่ A ได้งานแรกพอดี และเห็นว่ารายได้น่าจะโอเคแล้ว จึงตัดสินใจไม่กลับไปซิดนีย์ที่ค่าที่พักแพงมหาศาล(เพราะโดนหลอก!) ผมเองทำที่ฟาร์มเดียวกับ A อีกราวๆเดือนนึง เมื่อคิดว่าได้ประสบการณ์ตามที่อยากได้แล้ว จึงเดินทางกลับเข้าเมืองแต่ A บอกขออยุ่ต่อโดยมีเป้าหมายที่เปลี่ยไปกลายเป็นว่าถ้าวีซ่าขาดแล้วก็ไม่เป็นไร ขออยู่ต่อแบบนี้เลย เพื่อจะได้เงินไปใช้หนี้และก็จะขอกลับบ้าน (กลายเป็นว่าสร้างหนี้มาเพื่อทำงานใช้หนี้ -*-) เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า - จะทำอะไรก็หาข้อมูลดี อย่าเชื่อโดยการฟังต่อๆกันมา อ่านหลักกาลมสูตรเพิ่มเติม http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A5%E0%B8%B2%E0%B8%A1%E0%B8%AA%E0%B8%B9%E0%B8%95%E0%B8%A3 - คนที่นิสัยไม่ดีเเบบเวอร์ๆ มีอยู่จริงในสังคมให้พึงระวังด้วย