Community Zone
แชร์ประสบการณ์จาก - แอม WAH 2012
โดย : zgamez   (25 August 2014) จำนวนผู้เข้าชม 12468 คน

แชร์ประสบการณ์จากเด็ก WAH 2012

สวัสดีเพื่อนๆ WAH ทุกคน และคนที่สนใจที่จะเข้าร่วมโครงการนี้ในปีต่อๆ ไป เลยอยากจะมาแชร์ปสก การทำงานของตัวเองในออสเตรเลียตลอดระยะเวลา 1 ปี

เริ่มจากการแนะนำตัวเองขั้นพื้นฐานก่อน คือเราเป็นคนภาษาดีพอสมควร เจ๊าะแจ๊ะไปตามประสา เนื่องจากมีต้นทุนมาจากการทำงานในโรงแรมมาหลายแห่ง และในระหว่างเรียนมหาวิทยาลัยก็ทำงานอยู่ในคาเฟ่ เป็นแม่ค้าขายกาแฟอยู่ 4 ปีโดยประมาณ ทำให้มีความรู้เรื่องกาแฟอยู่ไม่น้อย เพราะส่วนตัวแล้วเป็นคนชอบเรื่องกาแฟด้วยมั้ง เลยพยายามศึกษาเอาเอง ครูพักลักจำบ้างอะไรงี้

เราเดินทางเข้าออสเตรเลียค่อนข้างช้า เพราะติดพันงานที่ รร ยังลาออกไม่ได้ กว่าจะมาก็เกือบจะเกินเวลาที่กำหนดให้เดินทาง มาเริ่มกันเลยค่ะ
เดินทาง มาถึงล่าช้า 1 วัน เนื่องจากสายการบินเกิดเหตุขัดข้อง ทำให้มาถึงวันที่ 9 พ.ค. 2013 มาถึงก็หนาวๆ ร้อนๆ ดีค่ะ เนื่องจากเป็นช่วง Autumn

มาถึงก็โดนรับน้องเลยค่า ตกงานอยู่ 4 วัน มั่นไงคะ ภาษาได้ ไม่เอาร้านไทยนะจ๊ะ สบัดบ้อบ! โทรไปร้านฝรั่งล้วนๆ ค่ะ วางหูใส่โครมๆ หูคนนะคะ ไม่ใช่กะละมัง บอกไม่มี ปสก การบ้าง อะไรบ้าง แต่ที่สำคัญที่สุด บางที่ถึงกับปฏิเสธวิซ่า WAH แล้ววางหูไปเลย เหลือเพียงคำถามไว้ "กรูผิดอะไร?" (ขออภัยใช้คำไม่สุภาพ)

เลยตัดสินใจ เอาวะ ร้านไทยก็ร้านไทย โทรไปตอนแรกดีใจแทบบ้า เจ้าของร้านเป็นฝรั่ง สัมภาษณ์เราฉอดๆ สรุปว่าก็คนไทยด้วยกันนี่แหละค่ะ เค้าแค่อยากลองภูมิว่าภาษาได้มั้ย เพราะลูกค้าที่ร้านทั้งหมดเป็นออสซี่

ก็ทำงานร้านนี้เรื่อยมา บวกกับงานเช้าที่ร้านไทยที่ โ ค ร ต ยุ่ ง แถวสถานีรถไฟ Mascot คือตอนนี้ทำงาน 2 shift ร้านไทยทั้งสองร้าน บอกได้เลยว่า "ลากค่ะ" แต่ร้านไทยตอนเช้านี่เป็นร้านที่เราประทับใจมาก

6 เดือนผ่านไป

เริ่มรู้สึกว่ามันใช่เหรอวะ ทำงาน 2 shift 6-7 วัน/week เรามาที่นี่ มีเวลาแค่ปีเดียว ควรจะได้อะไรจากประเทศนี้มากกว่า นี้สิน่า แล้วงานร้านฝรั่งที่ฝันไว้ล่ะ นึกได้อย่างงั้นแล้ว ก็รวบรวมความกล้าไปลาออก ก็บอกเค้าไปตรงๆ เลยค่ะ ว่ามันยังไม่ใช่สิ่งที่ต้องการ เราอยากไปเจออะไรใหม่ๆ เหมือนจะไปได้สวยนะคะ แต่เรื่องไม่จบแค่นั้น

ลาออกมาแล้วทำอะไร ก็ตกงานสิคะ มีงานทำดีๆ ไม่ชอบ ชีวิตอินดี้ เป็นไงล่ะ ฮึ! ก็เดินดรอปเรซูเม่ร้านฝรั่งไป ก็ไม่มีใครเรียก เนื่องจากระยะเวลาที่เหลือของวิซ่ามีน้อยเต็มที ซึ่งเราก็เข้าใจเจ้าของร้านในจุดนี้ เค้าก็คงไม่อยากเสียเวลาเทรนคน พอเป็นงานก็ออกไป อยู่กับเค้าได้ไม่นาน

ตอนนี้มีงานคาเฟ่แถว Surryhills อยู่ 2 วันค่ะ พอประทังชีวิตไป มีคนรู้จักเป็ barista อยู่ที่นี่ค่ะ เลยขอเข้าไปเทรนงาน ทำกาแฟ ทำทุกอย่างเหมือนพนักงาน แต่ไม่ขอรับเงิน เจ้าของร้านเข้ามาเห็นพอดี เอ้อ!! หน่วยก้านดี มาทำงานด้วยกันป่ะล่ะ และคาเฟ่นี้แหละ คือคาเฟ่เปลี่ยนชีวิต รออ่านในช่วงต่อไปค่ะ ยังไงตอนนี้ก็ยังขาดงาน Full time อยู่ดี

แป้บๆ มีสายเข้าค่ะ คาเฟ่เรียกไปเทรนงาน กริ๊ด 8 ตลบ คุณพระคุ้มครอง!

พอไปถึงก็เงิบเล็กๆ เป็นคาเฟ่ที่เจ้าของเป็นอินเดีย แต่ที่ร้านนี้ดีหน่อย เราได้ทำกาแฟ และเรียนรู้เมนูอาหารฝรั่งมากมาย แอบถามคนในครัวบ้าง ขอชิมบ้าง ถามเจ้าของร้านบ้าง อันนู้นคืออะไร อันนี้คืออะไร เจ้าของร้านเค้าชอบเรา เพราะดูเราเป็นคนกระตือรือร้น และมีความสนใจ เรามีความรู้เรื่องอาหารฝรั่งก็จากร้านนี้ และที่สำคัญเค้าให้เอาพิซ่ากลับบ้านได้ โอ้ย! คนที่บ้านก็ฟินสิคะ กินพิซ่าทุกวันอ้วนเป็นตุ่ม

ทำได้ไม่นานก็ออกค่ะ (กินพิซซ่าสมใจละ) คราวนี้และ งานในฝัน คาเฟ่ที่ Surryhills ให้ Shift เพิ่มค่ะ เนื่องจาก เค้าเห็นศักยภาพในตัวเรา ก็แน่นอนสิคะ ทำร้านไทยงานหนักกว่านี้เยอะ แค่นี้บอกเลย จิ๊บมาก

เจ้าของร้านให้ทำกาแฟให้ชิม จัดไปเลยค่ะ Flat white เค้าจิบไปหนึ่งที่ "not too bad" เท่านั้นล่ะค่ะ ยิ้มร่าา! หน้าบานไปทั้งวัน เรามาทำคาเฟ่ที่นี่ในตำแหน่งเด็กเสิร์ฟค่ะ อยู่หน้า till รับ ออเดอร์ และเสิร์ฟ ร้านยุ่งมากค่ะ ต้องจำลูกค้าให้ได้ ใครกินอะไร เละสิคะ! วันแรกๆ ก็ผิดแบบน่าประหารบานตระทัย แต่นิสัยฝรั่งค่ะ ผิดแล้วไม่เป็นไร แต่อย่าผิดซ้ำซาก

กาแฟร้านนี้อร่อยมากค่ะ อยู่ที่นี่กินกาแฟวันละ 3-4 แก้วโดยที่ไม่รู้สึกอะไรเลย ทั้งนี้ทั้งนั้น เพราะบาริสต้าค่ะ นอกจากจะต้องแม่นเรื่องการทำกาแฟแล้ว ต้องไว และจดจำลูกค้าได้ คนนี้กินอะไร สำคัญมาค่ะ เพราะลูกค้าจะไม่ค่อยเปลี่ยนกัน กินอะไรก็กินอย่างนั้น

Head barista ที่นี่เป็นคนอิตตาลี่ ลูกค้าบางคน ไม่ได้ติดกาแฟค่ะ แต่ติดบาริสต้า บาริสต้าคนนี้คุยสนุกค่ะ และที่สำคัญกาแฟนางเริ่ดมาก ถึงตอนนี้เวลาไปกินกาแฟที่ไหน ก็อร่อยสู้ของเค้าไม่ได้เลยทีเดียว

ประสบการณ์ เป็นเรื่องสำคัญค่ะ ทำไมประเทศนี้ถึงใจปล้ำจ้างบาริสต้าด้วยค่าจ้างสูงลิบลิ่ว เพราะไม่ใช่แค่การทำกาแฟ ทำนมให้ร้อนแล้วเทใส่แก้ว ลูกค้าที่นี่ เดินเอามาคืนกันไม่ก็ทิ้งกันต่อหน้าเลยก็มีค่ะ การกดShot คั้นรสชาติกาแฟออกมา ความแม่นยำในการเทนมลงในแก้ว ที่แตกต่างกันของชนิดกาแฟที่ลูกค้าสั่ง และความไวเป็นตัวแปรสำคัญที่จะทำให้คาเฟ่นั้น ยุ่งมโหฬารตระการตา แบบ! เห้ย! เค้าแจกอะไรกันตรงนั้นเหรอ

เราได้ประสบการณ์มากมายจากการทำงาน ร้านนี้ค่ะ ได้ความรู้ใหม่ แบบว่าลบภาพกาแฟที่เคยมีในหัว และเริ่มเรียนรู้ใหม่อีกครั้งโดยเริ่มจากศูนย์

จริงๆ แล้วทุกสิ่งที่สำคัญ มันขึ้นอยู่กับว่าเราให้ความ สำคัญกับมันหรือเปล่า เราอ่านใน comment ของใครหลายๆ คนก็รู้สึกเอะใจ บางคนบอกทำกาแฟไม่ยากหรอก ไม่ต้องมีฝีมือก็ทำได้ แค่ต้องไว หลายๆ เรื่องมันไม่ยาก เพราะเราไม่ได้ใส่ใจในรายละเอียดของมันค่ะ ตอนนี้ผันตัวเองกลับมาเป็น คนชงกาแฟแบบเบบี๋เลยค่ะ ทำตัวเองให้รู้น้อยที่สุด เพื่อที่จะเป็นคนที่รู้มาก ตอนนี้อยากมีร้านเป็นของตัวเอง เผื่อวันไหนเปิดร้านก็ขอเพื่อนๆ ใน กรุ๊ป WAH มาอุดหนุนด้วยนะคะ

เราไม่ได้ถ่ายรูปกาแฟไว้เยอะ ขอเอารูปขนมที่ทำไว้มาแปะไว้ให้ดูละกัน เผื่อใครสนใจอยากจะเป็นลูกค้าเค้ก Homemade กับ กาแฟบาริสต้าฝึกหัด

 

Updated by Vnuch l Online Marketing & Graphic Designer l Beyond Study Center l August 2014

Social Network


 
Advertrising