อัพเดทเล็กๆหลังผมเสร้จจากสอนจากคลาส IELTS เมื่อวาน (28/04/2011)

เราเลิกคลาสกันเลทนิดนึง ประมาณเกือบสี่ทุ่ม ก็เลยเดินลงไปชั้นล่างด้วยกัน จากบันไดเวียนของออฟฟิซข้างๆ

ระหว่างกำลังเดินแล้วคุยกันเรื่อยเปื่อยว่าใครสอบ IELTS วันไหนยังไง ใครจะติดรถกลับไปกับใครยังไง เราก็เดินมาถึงข้างล่าง และก็พบกับสิ่งที่ไม่ได้มีใครคาดคิดไว้ก่อน

ร่างไร้ชีวิตของแมวสีส้มอายุไม่น่าเกิน 1 ขวบเพราะตัวยังเล็กอยู่ นอนแน่นิ่งอยู่ข้างทางที่พวกเราเดินผ่าน

ทุกคนลงความเห็นกันว่าน้องแมวน่าจะโดนวางยา

พูดแล้วก็รุ้สึกขัดใจที่ชีวิตเล็กๆแบบนี้ต้องมาโดนฆ่าด้วยความรำคาญหรืออะไรก็แล้วแต่ แมวหรือหมาจรจัดเป็นปัญหาในเมืองไทยมานานแล้ว แต่ที่มันจรจัดก็เพราะคนเอามาปล่อยกันมันถึงเป็นปัญหา ไม่ใช่ว่าพวกเค้าทำตัวมีปัญหากัน

กลับมาเข้าเรื่องว่า เราก็เลยมาคิดว่าจะทำยังไงกับร่างน้องแมวดี เพราะถ้าทิ้งไว้น้องแมวก็จะไปถูกกองรวมกับขยะอื่นๆที่รถขยะจะมาเก็บตอนห้าทุ่ม

ผมชื่่นชมทุกคน ตั้งแต่คุณเจิน ปุ๋ย พง ดาว น้ำ หนิง และฟาง มากๆที่มีน้ำใจ ไม่ละทิ้งเรื่องที่ดุเหมือนจะเล็กๆแบบนี้

แต่คนที่ผมชื่นชมที่สุดเมื่อคืนก็คือคุณออฟที่นำร่างไร้วิญญาณของน้องแมวใส่ถุงพลาสติกและเดินร่วมกันไปหาที่ฝังที่ลับตาคน (ตอนแรกว่าจะเอาขึ้นรถไฟฟ้า แต่กลัวพี่ยามจะมาจับว่าเอาแมวไปไหน)

ผมไม่รู้ว่าการกระทำที่เราทำเมื่อคืนสามารถเรียกว่าถูกต้อง หรือสมควร 100% รึเปล่า แต่ทุกคนเมื่อวานได้ใจผมไปจริงๆครับ :)

ปล.แปะด้วยรูปคุณออฟสุดยอดฮีโร่ของเมื่อคืน :)

ปล.2 แทกด้วยคำว่า "น้ำใจ" ครับ :)